روزنوشت‌های سفر به سامرا/ تعویض ضریح مطهر امامین عسکریین علیهم‌السلام
پیکره چوبی که روی پایه‌های بتنی قرارمی گیرد ،تاره می‌فهمیم که دارد کار جدی می‌شود. داریم می‌فهمیم که برای زیارت، باید زلفمان را بعد از این به همین مشبک‌ها گره بزنیم، تازه می‌فهمیم ضریح همان لحظه عاشقانه‌ای است که هر دوستدار و عاشقی در طول سال‌ها، آرزوی رسیدن به آن را دارد. برای عاشقان، ضریح هر امامی که باشد فرق می‌کند، باید عطر خدا را در پیچش‌های عاشقانه نقش و نگار ضریح، پیداکرد. این‌ها همه یک نور واحدند، همه سرشاخه‌های شجره طوبایی هستند، که از عرش به زمین آمده‌اند ،تا ما فرصتی برای تنفس در آسمان بیاییم
پیکره چوبی علاوه بر چهارچوب‌های اصلی خود که شامل ۱۸ ستون است از بخش مهم دیگری نیز تشکیل‌شده است و آن تاج ضریح است. تاج ضریح در حقیقت در تلاقی اولین نگاه با ضریح ، خودنمایی می‌کند. همان نقطه نورانی زیبایی که چشم‌ها به‌محض دیدن آن ، بارانی می‌شوند.
تاج ضریح امامین عسکریین تاج سه قوسی است یعنی از سه قوس تشکیل‌شده است و قطعات با زیبایی خاص روی آن به هم آغوشی میرسند . امروز تنها تاج چوبی ضریح نصب می‌شود اما همین تاج چوبی آن‌چنان زیباست که دل هرعاشقی را می‌برد.
از خیابان‌های ملکوت که گذر کنی به بزرگ‌راهی می‌رسی که تو را با ابدیت می‌رساند و ابدیت همان روستایی است که مردمش عطر فطرت به پیراهن‌هایشان می‌زنند و هر صبح رو به خورشید برای تلالوهای عاشقانه‌اش دست تکان می‌دهند در همین حوالی اگر کمی سر بگردانی، قله‌هایی را می‌بینی که آفتاب روی شانه‌هایشان ایستاده‌اند و هر گل و گلبرگی که ازآنجا عبور می‌کند بی‌اختیار برای آن قله‌ها دست تکان می‌دهند تنها کسانی که در سینه‌شان قلب می‌تپد، می‌توانند در آن حوالی دست‌به‌سینه بایستند و تپش قلبشان را به دست‌هایشان بسازند و دست‌هایشان را باری شانه‌های آفتاب تکان بدهند.
دیدگاهی ثبت نشده است.